Fietsen in de woestijn, prachtige zonsondergangen en hippiefeestjes

Rare dingen blijven mij overkomen. Ach ja, dat zorgt er natuurlijk voor dat mijn blogs interessant blijven hé.

Ik zit nu al enkele dagen in Tempe, terug in het warme en zonnige Arizona. Ik verblijf hier in een Airbnb. De Airbnb is een huisje met 3 slaapkamers en 2 badkamers. De huisjes zijn hier allemaal hetzelfde en er is een gemeenschappelijk zwembad. In Amerika worden de huisjes 'Condos' genoemd.

De eigenaar zelf heb ik nog niet gezien. In de andere kamer die verhuurd wordt verblijft Tony. Tony is afkomstig van Virginia maar woont in San Francisco. Hij is bijna 30 jaar oud en verblijft hier voor zijn werk (hij werkt mee aan de productie van zelfrijdende auto's). Hij is heel vriendelijk en ik ben blij dat ik hier niet helemaal alleen zit.

In Amerika is alles veraf, hiermee bedoel ik dat je altijd de auto moet nemen om ergens te geraken. Maar, ten opzichte van New Hampshire vorig jaar, zijn hier veel fietspaden en zijn de wegen fietsvriendelijk. Dus heb ik tot volgende week donderdag een fiets gehuurd. Een mooie, blauwe stadsfiets. En ik ben daar echt blij mee. Wil ik naar het stadscentrum of naar een ander stadje, dan neem ik gewoon mijn fiets en ik ben weg. Het enige waar ik rekening mee moet houden is de warmte. In de namiddag fietsen is bijna niet te doen. Ik heb eergisteren een fietstocht gemaakt van 2 uur en daartussen heb ik een uur in Walmart gespendeerd om af te koelen. Ik vond dit niet erg natuurlijk, want Walmart is dé winkel waar je alles kan vinden. Allemaal producten die wij in België niet kennen, ze zijn goedkoop en ik vind het plezant om hier eens tussen te neuzen.

Maar goed, ik zei dus in het begin van mijn blogpost dat ik iets raar heb meegemaakt. Gisterenavond zijn Tony en ik naar de zonsondergang gaan kijken op een hoge rots in het park (hier hebben we echt op moeten klimmen om boven te geraken). Prachtig gewoon, je zag de skyline van Phoenix en de bergen. Veel bergen en wolken waar regelmatig een bliksemschicht uit tevoorschijn kwam. Ook zagen we enkele zandstormen, wazige plekken in de horizon. We waren een lange tijd stil omdat het zo indrukwekkend was. 

We hoorden muziek en een stem beneden aan de rots. Daar zat een gigantische kring  van mensen, allemaal samen yoga aan het doen. Na een tijdje begonnen deze mensen met lichtgevende diablo's en hoepels te spelen. We waren natuurlijk nieuwsgierig en gingen erheen om te kijken wat ze aan het doen waren. Het was een speciaal volkje, even waande ik me op Reggae Geel. Ze deden met 2 of in groep ademhalingsoefeningen waarbij ze rechtover elkaar zitten, elkaar aanraken en diep in elkaars ogen kijken om zo samen in en uit te ademen. Ze vroegen of ik wilde meedoen, maar heb dit vriendelijk geweigerd. Ik wist dat ik mezelf ongemakkelijk ging voelen en mijn lach niet zou kunnen inhouden.

Sommigen zaten in een kring met iets brandend in hun hand (sage) dat de sterke geur gaf die ik eerder had geroken. Het leek op een dikke sigaar, maar deze diende niet om te roken. Nee, je moet de rook over je lichaam laten glijden zodat alle slechte gevoelens uit je lichaam worden verbannen.

Volgens mij waren de meesten niet nuchter. Ik heb zelfs paddenstoeltjes aangeboden gekregen, maar ook dit heb ik netjes geweigerd, hoe hard ze dit ook probeerden verkopen aan mij. Maar alweer vond ik dit een zeer interessante ervaring om te aanschouwen. 

Vandaag wordt een rustige dag voor mij, een klein fietstochtje en wat relaxen aan het zwembad. Ik moet uitgerust zijn voor morgen. Tony en ik vertrekken om 4uur in de ochtend naar Zion in de staat Utah. Daar gaan we hiken en vervolgens gaan we naar de Grand Canyon om daar de prachtige zonsondergang te zien. Ik kijk er zo naar uit!