Toen men nog naar de mis ging

Ik heb voor de eerste keer een mis bijgewoond. Ik vond het wel raar, maar ik deed dit omdat Sara me dit vroeg en ik sta open voor alles. Ik ben zelf niet gelovig maar ik heb wel respect voor mensen die dit wel zijn. 

Kerken in de Verenigde Staten zijn niet zoals bij ons. De meeste hebben geen toren met een klok of beschilderde ramen. De kerken lijken meer op kleine schoolgebouwen. Wij gingen naar de First Baptist Church of Glen Este. Om 9u15 moesten we daar zijn. De mis zelf begon toen nog niet, maar wij moesten naar een klein lokaal. Hier zaten mensen van onze leeftijd. Ik werd voorgesteld aan iedereen en ze waren allemaal verbaasd dat ik in België woon. 

Toen kregen we allemaal een schriftje en de vrouwen en mannen gingen apart zitten. Wij kregen een casus en moesten hierover discussiëren. De casus ging over je beste vriendin die constant klaagt over haar man. Wat zou je doen? Met haar hierover praten, vragen wat er aan de hand is? Haar zeggen dat ze moet praten met haar man? Of God om hulp vragen? Het was niet gemakkelijk om alles te volgen maar uiteindelijk was iedereen akkoord met het laatste. We eindigden dit lesuurtje met een gebed. Iedereen hoofd naar beneden gericht en ogen toe. Ze hebben zelfs voor mij gebeden, voor een veilige reis terug naar Arizona en vervolgens naar België. 

Hierna was het tijd om naar de grote hal te gaan. Daar moest iedereen naartoe. De mis begon met 3 liedjes waarbij iedereen moest rechtstaan en meezingen. De songtekst werd weergegeven op grote televisieschermen die in de muur ingebouwd waren. 

Toen begon de priester aan zijn preek. Ik heb er niets van verstaan. Verschillende keren las hij voor uit de Bijbel. Ik vind de Bijbel in het Nederlands al moeilijk, laat staan dat ik die in het Engels begrijp. Achteraf heb ik aan Sara gevraagd wat hij allemaal heeft gezegd. Hij zei dat Jezus ging terugkeren op aarde en iedereen die in hem gelooft zal meenemen naar de hemel. Ik vroeg wat er met de mensen ging gebeuren die niet in hem geloven. Deze gaan naar de hel. Volgens de priester is Jezus al bezig met het bereiken van gelovigen. Wie dit al gevoeld heeft of heeft meegemaakt moest zich wenden tot de priester zelf.

Ja, het was speciaal. Ik wist niet dat mensen nog op zo'n manier gelovig zijn. Er werd nog een paar keer gezongen en gebeden. Omdat het mijn eerste keer was, heb ik een cadeau gekregen: een thermosfles met de naam van de kerk op gedrukt. 

Mij hebben ze niet kunnen overtuigen, maar ik ben blij dat ik was meegegaan. Het was interessant om alles is te kunnen volgen en zien hoe hard de mensen hier nog mee bezig zijn.